شکاف عمیق میان سلیقه عوام و نخبگان چهارشنبه ۲ بهمن ۱۳۹۸ صفحه اصلی اخبار سیاسی اقتصادی اجتماعی فرهنگی پایداری ورزشی حوادث بین الملل دانش و فناوری استانها گزارش اندیشه ایران مدیا ایران زندگی ایران عصر روزنامه ایران خبرنگار ایران صفحه اصلی اخبار سیاسی اقتصاد
تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۱۴۷۳۸
«نمی‌تونم بفهمم چطور مردم این کتاب را دوست دارند. هنوز تمامش نکرده‌ام ولی خوندنش طاقت‌فرساست. گمانم آدم قراره دوستش داشته باشه چون یک اثر کلاسیکه. اما کسالت‌آوره و اصلاً معلوم نیست راجع به چیه. کاراکترهای زیادی داره و مدام پس‌وپیش می‌ره و دنبال کردنش سخته....»
این قسمتی از کامنت یکی از خواننده‌هاست در سایت آمازون درباره کتاب «خانم دالووی» ویرجینیا ولف که از شاهکارهای ادبیات انگلیسی به حساب می‌آید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خب، این هم یکی از نتایج آزادی اظهارنظر برای همگان است؛ یک دموکراسی کامل. اما به گمان برخی‌ها این نه آزادی بیان و گسترش دانش، بلکه آزادی جهل و عقب‌ماندگی است.
اگر خوب فکرش را بکنیم می‌بینیم که با توجه به اعتیاد بیننده و شنونده عام به فیلم‌ها و سریال‌هایی که اصل غیرقابل‌چشم‌پوشی‌شان غافلگیری و نفس‌گیری است، کلیپ‌های موسیقی سریع، پرسروصدا و سرگیجه‌آور، انتظاری جز این نمی‌توان داشت که رمان یا فیلمی که در بیانش اندکی غیرمستقیم و مبهم باشد، از رمان‌هایی مانند خانم دالووی خوشش نیاید. در چنین اوضاعی با انسانی مواجهیم که روزبه‌روز دشوارتر می‌توان غافلگیرش کرد و به هیجانش آورد. همین طور با توجه به حجم عظیم اطلاعاتی که شبکه‌های اجتماعی روی سرمان می‌ریزند و خواندن هرچیز بلندتر از چند سطر را دشوار می‌کنند و اصلاً خواندن را به عملی منقطع و از این شاخه به آن شاخه پریدن و از روی قسمت‌هایی پریدن تبدیل می‌کنند، می‌توان گفت واکنشی از این دست از خواننده‌ای عادی امری طبیعی است.
اما تند نرویم.
اولاً توجه کنیم که تعداد کسانی که اظهارنظرهایی از آن دست که نمونه‌اش را در بالا آوردیم می‌کنند، هرچند قابل‌توجه اما هنوز اندک است. و در بیشتر اوقات کاربران دیگر به آنها پاسخ می‌دهند و برای‌شان توضیح می‌دهند که باید با حوصله بیشتری کتاب‌هایی از نوع خانم دالووی را بخوانند.
دیگر اینکه یک آن صادقانه به خودمان رجوع کنیم. آیا نشده است که از خواندن این یا آن کتاب کلاسیک که همه می‌گویند شاهکار است یا تماشای فیلمی که شاهکار بی‌بدیل تاریخ سینما نام گرفته، دل‌آزرده شویم، بشدت خسته شویم، اما جرأت نکنیم احساس‌مان را بیان کنیم، حتی بترسیم پیش خودمان به احساس واقعی‌مان اعتراف کنیم؟ واقعیت این است که اولاً هر کتابی برای هر موقعیتی نوشته نشده است. بعد کتابی ممکن است در زمان خودش به‌دلایل گوناگون مورد اقبال منتقدان قرار گرفته باشد، اما حالا سلیقه عمومی عوض شده باشد. و ده‌ها اما و اگر دیگر که ممکن است باعث شوند من فلان «شاهکار مسلم» ادبیات و هنر را خسته‌کننده بیابم یا برایم ارزش چندانی نداشته باشد. این خوانندگانی که براحتی می‌گویند کتاب جیمز جویس خسته‌کننده است و به دوستان‌شان توصیه می‌کنند آن را نخوانند، هر عیبی داشته باشند این حسن را هم دارند که تحت تأثیر جو روشنفکری نیرومندی که در فضاهای هنری و ادبی مسلط است قرار نمی‌گیرند. حتی صحبت از جسارت در بیان احساس واقعی‌شان در مورد آنها صادق نیست، چون واقعیتش این است که بیشتر کسانی که ممکن است بگویند «سمفونی ۹» بتهوون اثر کم‌ارزشی است، احتمالاً اصلاً نمی‌دانند که برای کسانی مثل من و شما این امر ممکن است یک جور «توهین به مقدسات» تلقی شود. در یک کلام، چه عیبی دارد، بگذار آنها هم حرف‌شان را بزنند، بگذار ما هم بدانیم خیلی آدم‌ها خانم دالووی را خسته‌کننده و ملال‌آور می‌دانند.
خانم دالووی از رمان‌‌های محبوب من است. اما این دلیل نمی‌شود کسی آن را خسته‌کننده نیابد. حتی اگر کتاب مورد علاقه تمام جهان هم باشد، باز ممکن است برای بسیاری از آدم‌ها ملال‌آور باشد. به گمانم رنجیدن ما از اینکه کسی فلان اثر کلاسیک را دوست نمی‌دارد غیرمنطقی‌تر از دوست نداشتن اوست. این یک روی شکاف عمیقی است که بین سلیقه عام و سلیقه نخبه‌گرا پدید آمده است. اما این شکاف روی دیگری هم دارد: بی‌اعتنایی روشنفکران و منتقدان به انبوه آثاری که میلیون‌ها تن طالب‌شان هستند و با دیدن و خواندن‌شان کیف می‌کنند. ما آنها را «کمدی‌های سخیف»، «کتاب‌های زرد» و از این قبیل می‌خوانیم. و چنان رفتار می‌کنیم که انگار اصلاً وجود ندارند و نقش مهمی در شکل دادن به سلیقه و افکار جامعه بازی نمی‌کنند.
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۱۴۷۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مهم‌ترین هدف جشنواره اقوام ایران زمین پر کردن شکاف بین نسلی است
ایسنا/لرستان مدیرکل امور اجتماعی استانداری لرستان گفت: مهم‌ترین هدف از برگزاری چهارمین جشنواره اقوام ایران زمین پر کردن گسست و شکاف‌های بین نسلی است.
محمدکریم خورشیدوند در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا با اشاره به برگزاری چهارمین جشنواره اقوام ایران زمین، اظهار کرد: جشنواره ملی اقوام ایران زمین رویدادی فراملی است و ماهیت فرهنگی دارد و هدف آن نیز حفظ میراث فرهنگی اقوام ایرانی و نمایش وحدت و انسجام ملی است.
وی ادامه داد: این جشنواره در سال ۱۳۸۴ برای اولین بار در استان گلستان به همت بنیاد ایران‌شناسی برگزار شد و در فهرست رویدادهای سازمان گردشگری جهانی نیز به ثبت رسیده است.
خورشیدوند بیان کرد: لیست برخی برنامه‌های اجراشده در آن زمان نمایشگاه صنایع دستی، هنرهای سنتی و سوغات، اجرای موسیقی سنتی و آیینی و بخش‌های روستایی بود که سیاه‌چادرهای مختلف از اقوام مختلف برپا شد، چون به رسم و رسوم و تاریخ و تمدن اقوام مختلف ایران زمین اشاره داشت.
او تأکید کرد: برگزاری این رویداد فرهنگی باعث می‌شود مطالعه ما نسبت به اقوام ایران زمین و تاریخ سرزمین‌مان بیشتر شود.
وی افزود: اگر بخواهیم تعریف اقوام ایران زمین را بگوییم به مردمی می‌گویند که در زمان باستان در حیطه قلمرو شاهنشاهی در زمان‌های مختلف زندگی می‌کردند و دارای حکومت و تمدن بودند، چه در دوره هخامنشی، اشکانیان و ساسانیان که تاکنون تغییرات و رویکردهای مختلفی داشتند؛ اما آنچه از تاریخ مطالعه می‌کنیم وجه اشتراک بین این اقوام مختلف است که در دولت‌های حکومت‌های مختلف زندگی می‌کردند.
مدیرکل امور اجتماعی استانداری لرستان بیان کرد: اقوام ایران زمین در عصر هخامنشیان به ایران و انیران تقسیم شدند که لقب‌های دوران هخامنشی و ساسانی بودند، امیران به غیر آریایی‌ها می‌گفتند و ایران نیز به کسانی که اصالتاً آریایی بودند، فهرستی از اقوام مختلف در این قلمرو هخامنشی در سنگ‌نوشته‌های تخت جمشید و دیگر جاها آمده است.
وی گفت: زبان محاوره‌ای اقوام ایران زمین در ایران باستان، پهلوی یا همان پارسی میانه بوده که این قلمرو باعث نزدیکی بیشتر زبانی در اقوام شده است، شاید امروزه بیش از ۳۲۰ میلیون نفر وجه اشتراک زبانی با ما دارند و جزء اقوام ایرانی محسوب می‌شوند و اقوامی در طول تاریخ کشورهای مختلفی بودند که از ایران جدا شدند.
خورشیدوند با اشاره به اینکه در تعریف خانواده داریم که خانواده‌ها اجزای سازنده یک جامعه هستند، ادامه داد: یعنی کودک در خانواده و کانون آن هم جامعه‌پذیر و هم تربیت می‌شود، این جامعه‌پذیری و تربیت انسان درون کانون خانواده متأثر از قومیت است و همین تنوع قومیت‌ها باعث شده خرده‌فرهنگ‌ها به‌عنوان رنگین‌کمان فرهنگی در ایران شکل بگیرد.
مدیرکل امور اجتماعی استانداری لرستان گفت: مهم‌ترین هدف برگزاری این رویداد فرهنگی هنری پر کردن گسست و شکاف‌های بین نسلی است و پیدا کردن هویت واقعی ملی که امروزه تحت عنوان فرهنگ غنی ایرانی اسلامی می‌شود از آن یاد کرد. همچنین معرفی ظرفیت‌های موجود و جاذبه‌های گردشگری به‌ویژه در لرستان از دیگر اهداف برگزاری این جشنواره است.
وی بیان کرد: جهاد دانشگاهی لرستان چهارمین جشنواره اقوام ایران زمین را در سه بخش علمی، فرهنگی و هنری به همت همه دستگاه‌های فرهنگی برگزار خواهد کرد که از همین جا از همه دستگاه‌های فرهنگی از جمله میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزه هنری، دانشگاه لرستان، بنیاد ایران شناسی، دانشگاههای استان، علوم پزشکی، فنی و حرفه‌ای، مرکز لرستان‌شناسی دانشگاه لرستان، شهرداری، شورای اسلامی شهر خرم‌آباد و همه دستگاه‌های فرهنگی انتظار داریم کمک کنند تا بتوانیم به واسطه وجود این جشنواره لرستان را بیشتر از پیش معرفی کنیم.
او گفت: لرستان ظرفیت‌های خوبی دارد و مهمتر از همه اینکه ما سرزمین فراوانی بوده‌ایم و هستیم و این فراوانی بیشتر غنای فرهنگی ماست ولی آن‌طور که باید تبلیغ نکردیم و می‌توانیم از ظرفیت این جشنواره استفاده کنیم تا رابطه بین اقتصاد و فرهنگ نیز در این‌گونه جشنواره‌ها تبلور پیدا کند.
انتهای پیام
هفت مصدوم و کشته بر اثر برخورد سواری تارا و پراید در بویین میاندشت